رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی و رهبر حقیر آن، علی خامنهای، با اعدام جمشید شارمهد، پرونده جنایات خود را سنگینتر کردند. از لحظه ربودهشدن در کشور ثالث تا لحظه قتل، شارمهد تحت شکنجههای مداوم بود و هرگز از حقوق اولیه انسانی و محاکمهای عادلانه بهرهمند نشد. حقیقت تلخ دیگر این است که با وجود شهروندی آلمان و اقامت دائم در آمریکا، او هرگز حمایت کافی از سوی دولتهای آلمان و آمریکا دریافت نکرد و این دولتها از اهرمهای فشار خود بر جمهوری اسلامی برای آزادی یا دستکم نجات جان وی استفاده نکردند.
این جنایت همچنین تایید دیگری است بر اینکه “اصلاحطلبانِ” به اصطلاح “میانهرو”، همواره نقابی فریبنده بر چهره این رژیم اهریمنی بودهاند تا در سایه سکوت و مماشات جامعه جهانی به سرکوب و اعدام ادامه دهد.
ضمن ابراز همدردی عمیق با خانواده داغدار جمشید شارمهد، بهویژه فرزندانش غزاله و شایان، به آنان اطمینان میدهم که تا تحقق عدالت و مجازات آمران و عاملان این جنایت از پای نخواهیم نشست.