نوشتاری

[vc_row full_width=”stretch_row”][vc_column][vc_column_text]

چرا شعر همراه شو عزیز را در پایان گفتگوهای رادیویی میخوانیم؟

 یک روز که مشغول انجام کارهای روزانه بودم همزمان موسیقی هم گوش می کردم. در آن زمان آهنگ همراه شو عزیز از استاد شجریان را گوش می دادم و قسمتی از این آهنگ و شعر بسیار توجه من را جلب کرد : همراه شو عزیز  تنها نمان به درد کین  درد مشترک هرگز جدا  جدا درمان نمی شود

از آنجایی که همواره موضوع همبستگی در بین ایرانیان برای رهایی از رژیم ستمکار و فاسد حاکم بر ایران از دغدغه های بنده می باشد این شعر و آهنگ بسیار توجه مرا بخود جلب کرد. به فکرم رسید که این شعر می تواند به شعار خوبی برای ایجاد همبستگی بین اقشار مختلف ملت ایران تبدیل گردد. لذا تصمیم گرفتم در پایان گفتگوهای هفتگی -رادیویی خودم آن را بخوانم و هم میهنان عزیز را متوجه این موضوع نمایم که دردهای کشور عزیزمان ایران، درد مشترک همه ماست و آن را باید با کمک هم درمان نمائیم.

اینک بسیار خوش حالم که ایرانیان و هم میهنان عزیز در داخل ایران در اعتراضاتی که بر پا می کنند نیز این شعر را می خوانند. براستی ریشه حل مشکلات ایران و رسیدن به آزادی و رهایی از رژیم فاسد حاکم ایران تنها همراه شدن همگی ما ایرانیان با هم است. همراه شو عزیز

✍️ اردشیر بابكان

تاریخچه این شعر

سرود رزم مشترک معروف به همراه شو عزیز، شعری حماسی است که در تاریخ معاصر ایران جایگاه ویژه ای دارد. این شعر را شخصی به نام مستعار برزین آذرمهر ( احتمالا نام مستعار پرویز مشکاتیان) سروده است. این سرور نخستین بار در سال 1358 به خوانندگی محمد رضا شجریان و آهنگسازی پرویز مشکاتیان در آواز اصفهان اجرا شده است. این آهنگ غنای ملودیک عالی داشته و مقدمه ای کوبنده و تاثیرگذار دارد

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row full_width=”stretch_row”][vc_column][vc_separator][/vc_column][/vc_row][vc_row full_width=”stretch_row”][vc_column][/vc_column][/vc_row]